Za nami ostatnie seminarium z cyklu PSYCHOANALITYCZNE ROZUMIENIE PERWERSJI prowadzone przez p. Katarzynę Lenda-Woźniak.

Przez ostatnie miesiące analizowałyśmy indywidualnie niełatwe analityczne teksty, tak by by następnie omawiać je wspólnie na seminariach, głównie w kontekście naszych doświadczeń gabinetowych. Niezwykle cenny materiał wglądowy pojawiał się również podczas superwizji.

***

Co jest charakterystyczne dla perwersji to to, że „wiem i nie wiem” równocześnie. Zacierają się granice w relacjach i pojęciach. To, co budziło konflikt, bez przeszkód może teraz współistnieć. Teraz okrucieństwo może być bohaterstwem, a nadużycie śmiałością.”

/Paweł Fortuna/

Czy można poddawać psychoanalizie nałogowego kłamcę? Analityk, który zastanawia sìę nad tą kwestią, od razu dochodzi do paradoksu. Psychoanaliza opiera sie na prawdomówności, a jednak aby kłamca był sobą, musi kłamać w analizie. (…) psychoanaliza zawsze dostrzegała ludzką potrzebę i była gotowa pracować z różnymi formami nieprawdy – zaprzeczeniem, dezawuowaniem, błędną koncepcją, zniekształceniem, urojeniem.”

/Edna O’Shaughnessy/

Cytaty pochodzą z materiałów nadesłanych przez organizatorów.

***

Dziękuję organizatorom: Instytutowi Studiów Psychoanalitycznych im. Hanny Segal,

prowadzącej seminaria: Katarzynie Lenda-Woźniak

oraz

wpółuczestniczkom.

Teraz jest czas na poukładanie wiedzy, do jesieni, czyli do momentu, gdy spotkamy się na następnych seminariach ISPHS.

Dziękuję z wdzięcznością.