Tag: depresja Strona 1 z 2

Nastolatek, czyli kto? – warsztat dla rodziców i opiekunów prawnych nastolatków. Część 2 – Depresyjność i stany lękowe i część 3 – Ciało

Część trzecia cyklu warsztatów dla rodziców i opiekunów prawnych zamknęła nasze tegoroczne spotkania. Jak to zwykle bywa, poprzez wymianę doświadczeń i wyrażane potrzeby, uformowały się kolejne ważne tematy, którymi zajmiemy się w pierwszych miesiącach następnego roku.

Leki na depresję

Na podstawie 60 badań obejmujących 1569 pacjentów i zdrowych ochotników otrzymujących leki przeciwdepresyjne, u których wykonano badanie funkcjonalnego rezonansu magnetycznego, dokonano metaanalizy efektów działania leków na poziomie aktywności ośrodków mózgowych. Wyniki tej metaanalizy ujawniły, jak wiele różnych regionów mózgu i obwodów neuronalnych jest włączonych w efekty działania leków przeciwdepresyjnych. Zarówno u pacjentów z depresją, jak i u zdrowych ochotników przyśrodkowa kora przedczołowa i ośrodki limbicznej odpowiedzi emocjonalnej (przednia część zakrętu obręczy, jądro migdałowate, wzgórze) wykazywały zwiększoną odpowiedź na bodźce pozytywne i zmniejszoną odpowiedź na bodźce negatywne pod wpływem podawania leków przeciwdepresyjnych. Leki przeciwdepresyjne zwiększały aktywność grzbietowo-bocznej kory przedczołowej, która jest kluczowym regionem zaangażowanym w regulację emocjonalną w sytuacji odbioru zarówno pozytywnych, jak i negatywnych bodźców. Wyniki te wskazują, że leki przeciwdepresyjne działają poprzez normalizowanie nieprawidłowej odpowiedzi neuronalnej u osób z depresją – zwiększenie aktywności mózgu w odpowiedzi na pozytywne bodźce i zmniejszenie aktywności w odpowiedzi na negatywne bodźce. To działanie obejmuje szerokie obszary mózgu, zarówno sieć odpowiedzi emocjonalnej, jak i mechanizmy regulacji emocji na poziomie korowym.

Polecam cały artykuł przeglądowy Jak naprawdę działają leki przeciwdepresyjne, autor: dr hab. n. med. Sławomir Murawiec, psychiatra https://www.termedia.pl/Jak-naprawde-dzialaja-leki-przeciwdepresyjne,98,40443,1,0.html

Koniec i początek

Za mną kolejny okres wyzwań i doświadczeń siebie w procesach, czas przyswajania wiedzy, odkrywania siebie na nowo, wzmacniania warsztatu pracy, czas nabierania dystansu, okres walki i odpuszczania, konfrontacji z własnymi słabościami, obserwacji, dostrajania ect. A to wszystko w specyficznym czasie, pełnym niepewności, niecodziennych i nieprzewidywanych zagrożeń…

Cykliczność: zamysł, ekscytacja, realizacja, przyswajanie, zmaganie, znużenie, ulga zbliżającego się końca, koniec, a wraz z nim satysfakcja, czas wolny, odpoczynek… przed następnymi wyzwaniami…

Początek i … koniec, który staje się już za chwilę początkiem

Życie, pełne zaciekawienia, lęków, projekcji, chwilowych regresji, w konsekwencji: życie warte życia!

Rozwój i ogromna satysfakcja!

Twarze depresji, edycja 13

„Już w 2011 roku naukowcy: Jutta Joormann, Sara M. Levens i Ian H. Gotlib opublikowali badania, z których wynika, że osoby podatne na depresję nieustannie powtarzają w myślach negatywne wydarzenia ze swojego życia. Ponadto mają więcej kłopotów z wykonaniem zadań i częściej niż inni doświadczają ruminacji. To znaczy obsesyjnych myśli związanych z wątpliwościami osoby cierpiącej na depresję w jakość wykonywanych przez nią czynności, na przykład: „Jestem beznadziejny”, „Nie dam rady”, „Nic nie potrafię”, „Nic mi nie wychodzi”.

Strona 1 z 2

Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén