Jednostka wybiera narcyzm, aby uchronić się przed zatrważającym bólem.
Im poważniejszy charakter ma trauma, tym bardziej intensywne i uporczywe okazują się skłonności narcystyczne. Oznacza to, że jednostka potrzebuje większego wsparcia, aby jej zdrowa strona ośmieliła się wydobyć z narcyzmu. Zadanie pacjenta polega na rezygnacji z pewnych obron. Terapeuta ma natomiast wspierać część opowiadającą się za życiem, pomagając jej w walce z tym aspektem psychiki, który rozpaczliwie pragnie zachować narcystyczne schronienie i pozostać w stanie znieczulenia.
Powyższe cytaty pochodzą z Narcyzm. Nowa teoria, Neville Symington
Pracowaliśmy dziś na seminarium (pierwszym z ośmiu) w temacie narcyzmu.
Na stronie organizatora widnieje wpis dot. wydarzenia:
Nasze analizy będą skupione głównie wokół poniższych zagadnień:
- Fenomenologia narcyzmu w oparciu o teksty N.Symingtona, H.Rosenfelda,
- M. Waddell, J. Steinera H. Segal i Davida Bella
- Negatywna reakcja terapeutyczna u pacjentów narcystycznych
- Destrukcyjny narcyzm i popęd śmierci
- Leczenie jako narcystyczne zagrożenie
- Korupcja interpretacji przez narcyzm
- Narcyzm w adolescencji
Niezmiennie dziękuję Instytutowi Studiów Psychoanalitycznych im. Hanny Segal za możliwość uczestnictwa w cyklu.
Dziękuję uczestnikom/czkom za bezpieczną, bardzo przychylną i twórczą atmosferę na seminariach.
Szczególne podziękowania przekazuję prowadzącej dzisiejsze spotkanie p. Katarzynie Lenda Woźniak (psycholog, psychoterapeuta psychoanalityczny, superwizor i terapeuta szkoleniowy ISPHS i PTPP, certyfikowany psychoterapeuta Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Członek zespołu Krakowskiej Szkoły Psychoterapii Psychoanalitycznej).