• OBNIŻENIE NASTROJU – W obniżeniu nastroju depresja występuje jako objaw. Charakterystyczne jest dłużej utrzymujące się złe samopoczucie, dyskomfort i ogólne cierpienie psychiczne. Występuje w ścisłym związku z innymi objawami, jak np. lęk, obniżony napęd psychoruchowy, anhedonia.
  • PODWYŻSZENIE NASTROJU – stan dłużej trwającego dobrego lub podwyższonego samopoczucia, odczuwania większej wydajności i sprawczości – i wtedy mówimy o hipomanii, ale także rozdrażnienia, niemożności powstrzymywania się od podejmowania wyzwań i działań, co często przechodzi w wystąpienia urojeniowych sądów – co określamy manią. Występują też myśli maniakalne i upośledzenie krytycyzmu.
  • LĘK
    • lęk wolnopłynący – ciągłe, przewlekłe napięcie przewlekłe, poczucie zagrożenia; pacjenci mówią o stałej obecności męczących myśli rozpoznawanych jako zamartwianie się, spodziewanie się negatywnych skutków różnych wydarzeń oraz współwystępujących objawów somatycznych, np. wzmożonych potów, kołatania serca, drżenia rąk, napięć mięśniowych;
    • lęk paniczny, napadowy – stan lękowy rozwija się w sposób nagły, nieprzewidywalny i utrzymuje się krótko (do kilkunastu minut). Występują dolegliwości somatyczne: kołatanie serca, silne zawroty głowy, potliwość. Pacjenci relacjonują taki stan, jako zagrożenie dla swojego funkcjonowania i/lub nawet życia. Często następstwem jest diagnozowanie swojego zdrowia u specjalistów, wzmożone poszukiwanie informacji nt. swoich dolegliwości w internecie, zabezpieczanie się tabletkami „na wszelki wypadek”, ale też unikanie pewnych miejsc czy w ogóle zaprzestanie wychodzenia z domu;
    • lęk fobijny – występuje w agorafobii, fobii społecznej i w tzw. fobiach prostych. Stan napięcia występuje zarówno jako dłużej utrzymujące się wewnętrzne napięcie, aż do pełnych silnych napadów paniki.
  • DYSFORIA – stan obniżonego nastroju, gdzie oprócz smutku dominuje również rozdrażnienie.
  • ZABURZENIA AFEKTU, czyli zewnętrznej manifestacji uczuciowej wewnętrznych przeżyć.
    • Jeżeli chodzi o sposób spójności i adekwatności ekspresji werbalnej i niewerbalnej z doświadczanym nastrojem i myśleniem rozróżniamy:
      • afekt dostosowany
      • afekt niedostowany
    • Jeżeli chodzi o określenie stopnia żywości, zmienności i elastyczności ekspresji werbalnej i niewerbalnej rozróżniamy:
      • afekt żywy, adekwatnie modulowany
      • afekt blady, nieadekwatnie modulowany
        • stępienie afektu
        • spłaszczenie afektu