Czerpiąc z istotnego wkładu Wilfreda Biona i Donalda Meltzera w rozwój psychoanalizy, w swojej książce “Niezbadane rejony życia psychicznego. Wyprawy Wilfreda Biona i Donalda Meltzera” Avner Bergstein omawia i bada kliniczne implikacje dzieła tych analityków – zarówno obejmując świeżym spojrzeniem niektóre z ich koncepcji, jak i ilustrując je prezentowanym szczegółowo materiałem klinicznym z analiz dzieci, nastolatków i dorosłych.
Psychoanaliza – w swej istocie – dąży do poznania prawdy. Jednak często okazuje się, że prawdy emocjonalnej nie sposób ani poznać, ani przekazać za pomocą słów. Ów niewysłowiony obszar psychiczny znajduje się w samym centrum psychoanalitycznych wysiłków Biona i Meltzera.
Prace Biona odzwierciedlają jeden z etapów w ewolucji psychoanalizy, poszerzając zakres pracy klinicznej o rejony psychiczne, które wydawały się niedostępne. Natomiast Meltzer wysyca Bionowskie myślenie oryginalnymi pojęciami piękna i estetyki, nadając mu poetyczny i liryczny wydźwięk.
Pisząc przejrzyście, Avner Bergstein integruje miejscami bardzo teoretyczne myślenie Biona z codzienną praktyką kliniczną, czyniąc jaśniejszymi jego skondensowane i wieloznaczne stwierdzenia oraz sprawiając, iż stają się one przystępne i użyteczne kliniczne. Książka “Niezbadane rejony życia psychicznego” została napisana dla terapeutów i psychoanalityków zainteresowanych nowatorskim myśleniem Wilfreda Biona i Donalda Meltzera.
Zdolność pacjenta do korzystania z analizy wiąże się z możliwością odszczepienia części własnej psychiki i wyprojektowania ich w analityka w nadziei, że przebywanie w psychice analityka pozwoli na ich przekształcenie. Tę sposobność odczuwa się jako pierwotne połączenie, stanowiące podstawę na której ostatecznie opiera się komunikacja werbalna. /s. 171/
Wyparte nieświadome stanowi obszar pracy analitycznej kiedy mamy do czynienia z niepsychotycznymi częściami osobowości. To, co stało się nieświadome na drodze wyparcia, zyskuje reprezentację i może pojawić się w snach, przejęzyczeniach, jako objawy i tak dalej. Może również stać się świadome dzięki interpretacji. Kiedy jednak mówimy o tym, co nieświadome, ale niewyparte, mamy na myśli wrażenia nieposiadające reprezentacji, stanowiące budulec psychotycznej części osobowości. /s. 213-214/
Zetknięcie z faktyczną śmiercią – szczególnie we wczesnym dzieciństwie, gdy dziecko nie jest w stanie zmentalizować tego zdarzenia, jest najbardziej przytłaczającym doświadczeniem z możliwych. /s. 237/
SPIS TREŚCI
Podziękowania
Przedmowa
Rozdział 1. Psychotyczna część osobowości. Wyprawy Biona w niezbadane rejony życia psychicznego
Rozdział 2. Przekraczając cezurę. Reverie, śnienie i przeciwśnienie
Rozdział 3. Wykraczając poza spektrum tego, co można wyrazić słowami. Lęk przed załamaniem, katastroficzna zmiana i niewyparte nieświadome
Rozdział 4. O nudzie. Bliskie spotkanie z otorbionymi częściami psychiki
Rozdział 5. Ataki na łączenie czy popęd do komunikowania się? Tolerowanie paradoksu
Rozdział 6. Bolesne losy miłości pacjenta. Miłość w przeniesieniu i konflikt estetyczny
Rozdział 7. Obsesyjność. Modulowanie spotkania z prawdą emocjonalną i obiektem estetycznym
Rozdział 8. Niewysłowione
Posłowie
Bibliografia
Indeks
Niezbadane rejony życia psychicznego. Wyprawy Wilfreda Biona i Donalda Meltzera, Avner Bergstein, Oficyna Wydawnicza Fundament 2021