Poglądy na to, jakie objawy są przejawami obłędu i szaleństwa, zmieniały się na przestrzeni wieków. W średniowieczu niektórych obłąkanych postrzegano jako ludzi wyjątkowych oraz obdarzonych laską bożą i ich wyświęcano, innych uważano za opętanych przez złe moce, odprawiano nad nimi egzorcyzmy, czasem palono na stosie. W XVII i XVIII wieku chorych poddawano najróżniejszym, często absurdalnym metodom „leczenia” polegającym na biczowaniu, lodowatych prysznicach, lewatywach, upuszczaniu krwi, owijaniu w mokre koce, zakuwaniu w łańcuchy, izolowaniu, by nie stykali się ze zdrowymi. Wynikało to z podejścia do choroby psychicznej jako wyniku postradania rozumu i zmysłów. Chciano pacjentom rozum przywrócić poprzez wywoływanie bardzo silnych negatywnych emocji, zwłaszcza przerażenia. (s. 14)
Każdy czynnik wywołujący stres u osób przeżywających stan wzmożonego napięcia psychicznego, niezależnie od jego źródła, może prowadzić do nasilenia nieprawidłowych reakcji fizjologicznych (arytmia serca, zaburzenia żołądkowe i jelitowe, migreny, wzmożona potliwość, drżenia). W odczuciach subiektywnych u chorego pojawia się uczucie bezradności, a przede wszystkim lęku. Każdy sposób redukujący nadmierne napięcie emocjonalne ułatwia powrót do równowagi psychicznej. Natomiast niekontrolowany lęk w konsekwencji prowadzi do narastających zaburzeń, już nie tylko nerwicowych, ale również somatycznych (owrzodzenie żołądka, spastyczność jelit, choroba wieńcowa itd.) (s. 64)
W proponowanej przeze mnie monografii zapoznacie się Państwo z:
- zaburzeniami osobowości,
- zaburzeniami emocji i nastroju,
- schizofrenią i innymi zaburzeniami psychotycznymi,
- zaburzeniami snu i czuwania,
- zaburzeniami seksualnymi i tożsamości płciowej,
- zaburzeniami odżywiania,
- mechanizmami powstawania uzależnienia,
- zaburzeniami spowodowanymi substancjami; uzależnieniami od substancji psychoaktywnych,
- uzależnieniami od czynności.
Nota z okładki książki:
Czytelnik otrzymuje monografię zawierającą aktualną wiedzę na temat psychopatologii człowieka dorosłego w odniesieniu do najnowszej klasyfikacji Zaburzeń Psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (DSM-5). Podręcznik Psychopatologia człowieka dorosłego zawiera pierwsze tłumaczenie DSM-5 na język polski.
Andrzej Augustynek – psycholog, psychoterapeuta, nauczyciel akademicki Wydziału Humanistycznego Katedry Socjologii Gospodarki i Komunikacji Społecznej AGH w Krakowie, kierownik Studiów Podyplomowych z Praktycznej Psychologii Kierowania i Negocjacji, wykładowca Psychologii Lotniczej Politechniki Rzeszowskiej. Autor kilku monografii i kilkudziesięciu artykułów naukowych. Zainteresowania naukowe: psychopatologia, uzależnienia, hipnoterapia, sugestia, pamięć, techniki negocjacji i manipulacji, psychologia lotnicza. Od 1982 roku jest biegłym sądowym ds. uzależnień alkoholowych, powoływany także w innych sprawach, przede wszystkim o zabójstwa i rozboje. Założył w 1981 roku Ośrodek Psychologiczno-Psychiatryczny, w którym prowadzi terapię uzależnień i nerwic.
Psychopatologia człowieka dorosłego, Andrzej Augustynek, Wyd.: Difin, 2015