To nie jest poradnik dla nastolatków i ich rodziców. To zbiór przemyśleń i obrazów, których interpretacja wymaga od czytelnika pewnego wysiłku. Warto go podjąć…
Bohater – nastoletni “królik”- zaczyna mocnym wyznaniem: “Przyszedłem na świat (…) trzynaście lat temu. Prawie natychmiast tego pożałowałem.” Potem wcale nie jest łatwiej. Świat jest przerażający, ludzie obcy, nic nie jest pewne, a “za każdą radością czai się cień smutku”.
Książka przedstawia pochmurną wizję świata nadwrażliwego nastolatka. Znajdzie zrozumienie wśród młodych czytelników, którzy przeżywają podobne poczucie bezsensu istnienia. Dorosłym może ułatwić nawiązanie rozmowy z młodszym pokoleniem, a na pewno skłoni do refleksji o wyobcowaniu i inności.
„Jestem i nie jestem tym, koho widać w lustrze.
To, kim przypuszczalnie jestem,
czasmi mignie mi w odbiciu.
ALe nic nie jest pewne.
Mój problem polega na tym,
że jestem myślicielem, który nie potrafi myśleć.
Jeśli w ogóle udaje mi się coś zrozumieć,
pojmuję to tak, że nie da sie tego wyjaśnić,
bo sens leży poza słowami.”
Oryginalnie zilustrowane dzieło Anny Höglund zostało wyróżnione w Szwecji wieloma nagrodami, m.in. za najlepszą książkę obrazkową roku oraz za najlepszą książkę artystyczną roku.
O tym można rozmawiać tylko z królikami, Anna Höglund, Wydawnictwo Zakamarki 2018