W przeciwieństwie do „zwyczajnych” wspomnień (zarówno dobrych, jak i złych), które są dynamiczne i zmienne w czasie, traummatyczne wspomnienia są stałe i niezmienne. Są śladami (engramami) przytłaczających doświadczeń z przeszłości, głęboko wrytymi w umysł, ciało i psychikę cierpiącej osoby. Te bolesne, zamrożone ślady nie są podatne na zmianę, nie ulegają też wpływowi nowych informacji. Ta „stałość” nie pozwala nam stworzyć nowych strategii ani wydobyć nowych znaczeń. W naszym życiu nie ma miejsca na świeże, wiecznie zmienne „teraz” i spokojny przepływ.
(…) traumatyczne wspomnienia zwykle pojawiają się w postaci pofragmentowanych odprysków, niejasnych i trudnych do strawienia odczuć, emocji, obrazów, zapachów, smaków i myśli. (…) Pomieszane fragmenty odczuć, wspomnień i wspomnień nie należą do pamięci narracyjnej, jednak są ciągle odgrywane i na nowo doświadczane jako nieproszone i pozbawione spójności ataki i objawy fizyczne. Im bardziej próbujemy się uwolnić od tych flashbacków, tym bardziej nas prześladują, zastraszają, hamują siłę życiową, poważnie upośledzając naszą zdolność bycia tu i teraz. /s. 29/
SPIS TREŚCI
Przedmowa
Wprowadzenie: Mapa terenu
Rozdział 1: Pamięć: dar i przekleństwo
Rozdział 2: Materia pamięci
Rozdział 3: Pamięć proceduralna
Rozdział 4: Emocje, pamięć proceduralna i struktura traumy
Rozdział 5: Podróż bohatera
Rozdział 6: Dwa studia przypadku. Bliskie spotkanie
Rozdział 7: Pułapka prawdziwości i kłopot z fałszywymi wspomnieniami
Rozdział 8: Molekuły pamięci
Rozdział 9: Trauma międzypokoleniowa. Nawiedzenia
Posłowie
Podziękowania
O autorze
Trauma i pamięć. Mózg i ciało w poszukiwaniu autentycznej przeszłości, Peter A. Levine, Wydawnictwo Czarna Owca, Warszawa 2017