Teoretyczny model rozwoju ludzkiej seksualności, pozwalający umiejscowić i zrozumieć występujące zaburzenia tej sfery życia, został zaproponowany przez Martina Seligmana [Seligman M, Walker EF, Rosenhan DL. Psychopatologia. Poznań: Zysk i S-ka; 2003, s. 572– 615]. Uwzględnia on podział życia erotycznego na pięć warstw, z których każda kolejna opiera się na warstwie niższej.

Warstwa 3 – Preferencje seksualne

  • Zainteresowania seksualne (typy osobników, części ciała, sytuacje, obiekty, które wywołują pobudzenie seksualne i fantazje).
  • Każdy ma własne preferencje i jest to naturalne.
  • Okresem sensytywnym do kształtowania preferencji (i dewiacji) jest okres dojrzewania.
  • Nietypowe i dziwaczne preferencje są w normie (wg normy partnerskiej), o ile spełniają m.in. następujące warunki warunki:
    • obiekt/zainteresowanie nie są niezbędnie konieczne do osiągnięcia podniecenia,
    • nie wykluczają udziału ludzkiego partnera,
    • nie są dzieckiem,
    • istnieje obustronna akceptacja preferencji,
    • ich realizacja nie zakłóca porządku społecznego,
    • nie szkodzą zdrowiu.