Najprościej byłoby odpowiedzieć stwierdzeniem: „bo wierzę w skuteczność”. Jednak nie o wiarę tu chodzi, ale raczej o przekonanie wynikające zarówno z własnego doświadczenia (psychoterapia własna w tym nurcie), jak również z wniosków płynących z procesów psychoterapeutycznych, które prowadzę.
Wiosna, kolory, zapachy, świętowanie – i wszystko dobrze, tak po prostu!
Wybaczamy dla własnego dobra po to, aby uwolnić się od naszej przeszłości, od dysfunkcji naszego dzieciństwa, a tym samym ostatecznie pozbyć się wyniesionych z tego okresu deficytów.
Eugenia Herzyk, DDD Dorosłe Dziewczynki z rodzin Dysfunkcyjnych
Zaburzenia komunikacji pozostają objawem osiowym autyzmu, natomiast w procedurach kodowania i uszczegółowieniach podejmowane są kwestie związane z językiem i mową osób z autyzmem – także istotne w rozpoznawaniu klinicznym. Język osób z autyzmem, będący coraz częściej podejmowanym przedmiotem analiz, jest oglądany z różnych perspektyw, a bogactwo związanych z nim zagadnień otwiera szeroką drogę dla dalszych badań. Złożoność autyzmu, jego heterogeniczność, indywidualność, trudność w odpowiedzi na niektóre pytania, sprzeczne wyniki badań skłaniają ku refleksji, że wielość i różnorodność punktów widzenia oraz rozwiązań metodologicznych jest nieunikniona, a zarazem naturalna i wartościowa. Wiedza o autyzmie dynamicznie wzrasta, a wzrost wiedzy skłania zarazem do większej subtelności badawczej i ostrożności w formułowaniu wniosków. /s. 54/
DZIECKO W SPEKTRUM AUTYZMU - CAŁOŚĆ, nieodpłatnie
Dziecko w spektrum autyzmu. Aktualne badania i refleksje naukowe, e-book, Grzegorz Całek (red. nauk.), Oficyna Wydawnicza Impuls 2024
Poniższy cytat pochodzi z publikacji: Zaburzenia depresyjne DSM-V pod red. wyd. polskiego Janusza Heitzmana