Próba utrzymania równowagi między tym, co w życiu umieszczasz pod hasłem OBOWIĄZKI, a tym co daje Ci spokój, dziecięcą radość, powroty do starych miejsc czy odkrywanie nowych, co określasz jako WYPOCZYNEK, jest w mojej ocenie niezmiernie istotne.
Obojętnie czy jesteś
rodzicem,
księgowym,
Za nami kolejny bardzo ciekawy wykład otwarty organizowany przez Sekcję Par i Rodzin Polskiego Towarzystwa Psychoterapii Psychoanalitycznej. Wykład pt. „System projekcyjny w parze” wygłosiła p. Joanna Rosenthall, psychoanalityczka brytyjska.
„Rozwojowy potencjał pary wynika z tego, że to, czego się boimy albo co odrzucamy w self i co umieszczamy w partnerze – na przykład gniew lub kruchość – nie zostaje utracone, ale jestczymś, „z czym się żyje”. Dzięki temu pozostaje dostępne w formie doświadczalnej, może być obserwowane i można na to reagować. Potencjalnie pozwala to każdemu z partnerów zobaczyć, jak można sobie z tymi niechcianymi częściami radzić w inny sposób, co z kolei z czasem stwarza możliwość ponownego włączenia tych aspektów do self. Podobnie w terapii, jeden z partnerów może przyglądać się, jak terapeuta pracuje z przerażającymi częściami, które zostały wyprojektowane w drugiego i to również może pomóc w tym, by stały się mniej przerażające.”
Za nami ostatnie seminarium z cyklu PSYCHOANALITYCZNE ROZUMIENIE PERWERSJI prowadzone przez p. Katarzynę Lenda-Woźniak.
Przez ostatnie miesiące analizowałyśmy indywidualnie niełatwe analityczne teksty, tak by by następnie omawiać je wspólnie na seminariach, głównie w kontekście naszych doświadczeń gabinetowych. Niezwykle cenny materiał wglądowy pojawiał się również podczas superwizji.
***
Przed chwilą zakończył się bardzo ciekawy wykład dr Évy Hadházi (Węgry), pt. „Odkrywanie korzeni matczynego poczucia winy poprzez Analizę Więzi Prenatalnej”.
Wykład poruszył następujące kwestie:
Już teraz planuję jesienne działania dedykowane:
Z ogromnym zaciekawieniem wysłuchałam wykładu dr Béatrice Ithier „LOSY OBSZARÓW PIERWOTNYCH. Podejście współczesne”.
Poniższe cytaty pochodzą z wykładu. Tłumaczenie wykładu nadesłane przez organizatorów wydarzenia Instytut Psychoanalizy i Psychoterapii, za co serdecznie dziękuję.
Podobnie jak matka, analityk poprzez interpretację antycypuje konieczny proces myślowy, którego pacjentowi brak. (…) chodzi o pozbawienie informacji pewnych jej właściwości i uruchomienie aparatu psychicznego poprzez pracę polegającą na metabolizowaniu, tak by przekształcić wyjściowe dane sensoryczne w autoinformację, zawierając w interpretacji nie tylko dane zmysłowe, ale także fekty, co z pewnością spowoduje odczucia przykre lub przyjemne.
Wydaje się, że dzisiejsza psychoanaliza uwolniła się od uporczywej jednooczności , wedle której pacjent jest wyłącznym depozytariuszem tajemniczej prawdy, którą należy odkryć. W dynamice obszaru i wtórnego obszaru, prawda zdaje się należeć nie tylko do obu podmiotów pary analitycznej, ale daje się odczuć pomiędzy nimi, w tym emocjonalnym, wspólnym bogactwie procesu (…).
Béatrice Ithier – członkini Paryskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego i Włoskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. Psychoanalityczka dzieci i młodzieży IPA. Honorowa członkini Instytutu Psychoanalizy i Psychoterapii. Uczennica Herberta Rosenfelda i Joyce McDougall, współpracowniczka Antonino Ferro.
Oparte na WordPress & Theme by Anders Norén