Z teorii obiektu przejściowego Winnicotta wynika, że człowiek ciągle oscyluje między światem wewnętrznym a zewnętrznym. Oznacza to, iż jednostka pozostaje zawsze w stanie zależności i że otoczenie ma zawsze istotne znaczenie […] Dzięki Winnicottowi mogliśmy uwzględnić znaczenie otoczenia, nie tracąc zarazem specyficznie psychoanalitycznej świadomości roli świata wewnętrznego.

Robert Rodman M.D. ze Wstępu


Moim zdaniem Zabawa a rzeczywistość to najważniejsza praca psychoanalityczna od śmierci Freuda […] Winnicott był według mnie twórcą koncepcji rozwoju idącej dalej niż teorie Freuda czy Klein, rzetelnej, a zarazem oryginalnej, przemawiającej w sposób budzący powszechną akceptację. Nie wahał się przeciwstawić poglądom Melanie Klein i zaproponować teorii całkowicie odmiennej od jej teorii […]. Jego koncepcje – te dotyczące roli otoczenia, pierwotnej zależności, tworzenia początkowo subiektywnego, a potem obiektywnie spostrzeganego obiektu, iluzji, kreowania i konstruowania rzeczywistości zewnętrznej odpornej na destrukcję – cechuje wielkie bogactwo. Mają one wartość wiedzy nabytej w doświadczeniu […]

prof. André Green, Société Psychanalytique de Paris,
Cytat z artykułu: „The bifurcation of contemporary psychoanalysis: Lacan and Winnicott”. W: L.A. Kirshner (red.). (2011). Between Winnicott and Lacan. A Clinical Engagement. New York–London: Routledge.


Tym, co w największym stopniu sprawia, że jednostka czuje, że warto żyć jest twórcza apercepcja. Jej przeciwieństwem jest taki stosunek do rzeczywistości zewnętrznej. który polega na uległości, w którym świat i jego elementy są spostrzegane jedynie jako coś, do czego trzeba się dopasować, dostosować. Dla jednostki uległość niesie poczucie jałowości i łączy się z odczuciem, że nic nie ma znaczenia i że życie nie jest warte przeżycia. (…) twórcze życie oznacza zdrowie, zaś uległość jest podstawą choroby. /s. 96-97/


SPIS TREŚCI:

Nota o Autorze
Podziękowania
Wstęp do wydania angielskiego
Wprowadzenie

  1. Obiekty przejściowe i zjawiska przejściowe
  2. Śnienie, fantazjowanie i życie: historia przypadku ilustrująca pierwotną dysocjację 3. Bawienie się: koncepcja teoretyczna
  3. Bawienie się: twórcza aktywność i poszukiwanie self
  4. Kreatywność i jej źródła
  5. Użycie obiektu i relacja przez identyfikacje
  6. Miejsce doświadczeń związanych z kulturą
  7. Miejsce, w którym żyjemy
  8. Lustrzana rola matki i rodziny w rozwoju dziecka
  9. Wzajemne relacje o charakterze niepopędowym, oparte na skrzyżowanych identyfikacjach
  10. Współczesne koncepcje rozwoju w okresie dorastania i ich implikacje dla szkolnictwa wyższego

Dodatek
Literatura
Indeks

Zabawa a rzeczywistość, Donald W. Winnicott, Wydawnictwo Imago 2011