Z okładki:
Ta fascynująca praca, nigdy niepublikowana w postaci odrębnej książki, zawiera próbę uporządkowania rozważań Carla Rogersa wykraczających także poza obszar samej psychoterapii. Tłumaczone do tej pory książki Rogersa pokazywały go jako wnikliwego twórcę esejów zebranych z wielu lat jego pracy psychoterapeutycznej. W tej pracy Rogers przedstawia swoją całościową wizję rozumienia ludzkiej osobowości i zmian osobistych związanych z uczestnictwem w psychoterapii oraz teorię relacji międzyludzkich. Szkicuje również perspektywy zastosowania swych koncepcji do rozumienia i ulepszania życia rodzinnego, edukacji, przywództwa i rozwiązywania konfliktów grupowych. W książce znajdziemy również opisowe definicje 40 kategorii, którymi Rogers posługuje się w swych analizach oraz humanistyczne refleksje dotyczące ich znaczenia. W trakcie lektury poznajemy także Rogersa jako pioniera poszukiwania w badaniach naukowych dowodów weryfikujących rozważania teoretyczne dotyczące psychoterapii i jej efektów.
Stawanie się zdrową i w pełni funkcjonującą osobą obejmuje zdaniem Rogersa następujące zjawiska:
- otwartość na osobiste doświadczenia rozumianą jako przeciwieństwo obrony przed przeżywaniem różnych wrażeń i uczuć – zdolność do wykorzystywania swych doświadczeń dla rozwoju i wzbogacania własnej osoby,
- intensywne i głębokie zaangażowanie w każdy moment swej egzystencji, zdolność do świeżego i nieschematycznego ujmowania siebie i świata, w którym żyje oraz gotowość do przyjmowania tego, co może się wyłaniać w kolejnych sytuacjach,
- głębokie zaufanie do swego organizmu, traktowanego jako ważne źródło sygnałów o znaczeniu własnego funkcjonowania i zewnętrznych wydarzeń,
- doświadczanie subiektywnego poczucia wolności psychicznej i swobody wyboru postępowania oraz traktowanie siebie jako autora swego życia,
- autentyczność i odpowiedzialność własnego funkcjonowania wśród ludzi, także niechęć do fasadowej sztuczności i pokazywania się innym niż się jest,
- akceptacja siebie jako osoby, która się zmienia i ulega kolejnym przemianom.
Ta wyidealizowana koncepcja osoby, nie była przez Rogersa traktowana jako zbiór wymagań i gotowych cech człowieka – służyła jedynie do wskazywania kierunków, w których może przebiegać proces rozwoju, wspierany przez psychoterapię. /z Przedmowy, Jerzy Mellibruda, /s. 10-11/
Teoria terapii, osobowości i relacji interpersonalnych rozwinięta w oparciu o podejście skoncentrowane na kliencie, Carl R. Rogers, Wyd. Zielone Drzewo IPZ PTP, 2016.