Z Wprowadzenia
Natręctwa są często ważnym elementem rozwoju psychologicznego i jeśli przemijają, nie należy ich rozpatrywać w kontekście psychopatologii. Niejednokrotnie jednak stanowią objaw zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych. Wydawnictwo Termedia wydało książkę poświęconą temu problemowi. Autor publikacji pt. „Natręctwa” dr Maciej Żerdziński szczegółowo opisuje różne aspekty natręctw poświęcając również sporo miejsca na opisy przypadków.
Istotnym zagadnieniem jest zjawisko występowania tych symptomów w innych schorzeniach. W zakresie psychiatrii badacze wielokrotnie wykazali współobecność natręctw w przebiegu schizofrenii (tzw. zaburzenia schizoobsesyjne), zaburzeń sfery afektywnej (zwłaszcza dystymii, depresji i choroby afektywnej dwubiegunowej), zaburzeń lękowych, zaburzeń odżywiania, zaburzeń kontroli impulsów, dysmorfofobii, zespołów uzależnienia od substancji psychoaktywnych (najczęściej alkoholizmu) czy zaburzeń psychicznych powstałych na podłożu zmian organicznych w ośrodkowym układzie nerwowym. W poszczególnych rozdziałach autor omawia wszystkie te kwestie w sposób dogłębny, zgodnie ze współczesną wiedzą oraz własnymi doświadczeniami klinicznymi.
Książka zainteresuje pacjentów, lekarzy rodzinnych, psychiatrów, a także lekarzy w trakcie specjalizacji z tej dziedziny.
Słownik nie odnosi się w tym miejscu do terminu „kompulsja”,
jakby wyrazy te nie były sobie bliskie fenomenologicznie. Hasło „kompulsja” opatrzono natomiast informacją: „powtarzający się wewnętrzny przymus wykonywania jakiejś irracjonalnej czynności”, a „kompulsywny” – „wykonywany pod wpływem niedającego się opanować wewnętrznego przymusu, ulegający takiemu przymusowi”.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (synonimy: zespół natręctw, nerwica
natręctw, zespół anankastyczny; ang. obsessive-compulsive disorder – OCD)
są zapewne równie stare jak ludzka cywilizacja. Człowiek zawsze był,
jest i zapewne będzie skłonny do realizowania rozmaitych, mniej bądź
bardziej wytłumaczalnych czy racjonalnych, rytuałów. Pojęcie rytuału
jest przecież powszechne i niekoniecznie musi oznaczać doświadczenie z kręgu psychopatologii. Na wstępie warto więc zapoznać się z jego
pospolitym znaczeniem. Według Słownika języka polskiego PWN rytuał to:
„ustalona forma symbolicznych czynności, składających się na obrzęd religijny, praktyki magiczne lub podniosłą uroczystość” oraz „zespół czynności, których częste powtarzanie tworzy dotyczący czegoś zwyczaj”.
Wyodrębniając pojęcie natręctwa, PWN pisze na ten temat stosunkowo niewiele: „naprzykrzanie się komuś, wtrącanie się do cudzych spraw” i odsyła do hasła „obsesja”, które z kolei tłumaczy jako „niemożność uwolnienia się od natrętnych myśli, obrazów lub od wykonywania
ciągle tych samych czynności; też: natrętne myśli, obrazy lub czynności”,
proponując następujące podhasła: „obsesyjny, obsesjonalny, obsesyjnie,
obsesjonalnie, obsesyjność, obsesjonista, obsesjonat, obsesjonistka, obsesjonatka”.
SPIS TREŚCI:
- Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne – rys historyczny
- Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne – syndromologia
- Osobowość o cechach obsesyjno-kompulsyjnych (osobowość anankastyczna)
- Definicja i przynależność klasyfikacyjna zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych
- Epidemiologia zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych
- Jakość życia chorych na zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne
- Przebieg i prognoza kliniczna zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych
- Etiopatogeneza zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych
- Leczenie zaburzeń obsesyjno-kompulsyjnych
- Problematyka występowania natręctw w innych chorobach psychicznych
Natręctwa, Maciej Żerdziński, Wydawnictwo Termedia 2018